PÍNTAO DE ROCK: ROCK 'N' COMIC

Cómics e Rock sempre han ir collidos da man e imos facer un pequeno repaso a outras bandas que foron levadas aos cómics, ou a debuxantes que foron influenciados polo mundo do Rock.

O mundo dos cómics e o do Rock estiveron sempre estrechamente unidos. Desde os anos 50, nos que algúns cómics books xa se facían eco das bandas xuvenís daquel entón, ata os nosos días.

Sería unha autentica tolemia tratar de pescudar cal foi o primeiro comic que tratou a temática do Rock. Pero unha cousa é segura, o binomio comezou en Estados Unidos na década dos cincuenta. Os editores de cómics books da época non eran alleos aos novos novos influenciados pola estética e a música diabólica do Rock

Non foi ata a década dos sesenta na que houbo unha fusión real das dúas culturas. A primeira serie de cómics books protagonizada por músicos, aínda que fosen inventados, da historia é, sen dúbida, The Archies. Narraban as aventuras de Archie Gomez, o novo líder dunha banda de garage disposta a comerse o mundo. The Archies eran, á fin e ao cabo, unha banda de rock virtual, pensada para os cómics e posteriormente cartoons, con músicos de verdade detrás de bambalinas. Non vos vén á cabeza o nome de Gorillaz?

Na mesma década, o magnate da Marvel cómics Group, Stan Le, un tipo sempre atento a novas vías de negocio, decidiu introducir a The Beatles nunha aventura cos 4 Fantásticos. A idea deu lugar ao número 130 da serie Strange Tales, debuxado por Jack Kirby e carísima peza de colección hoxe día, que narra unha aventura curta e en clave de humor na cal, a Antorcha e a Cousa teñen que enfrontarse a uns peligrosísimos ladróns de entradas de concertos dos catro de Liverpool.

O invento deu tal resultado que Stan Le decidiu que tiña que inmortalizar a outras bandas da época como: The Who ou The Doors, pero o intento quedar prácticamente en nada ao non chegar a finalizar o comic book dos de Jim Morrison e editar un só número do cuarteto británico. O que si chegou a editar a Marvel, anos máis tarde, foi a historia dos Beatles con notable éxito de vendas unha vez máis.

Si hai unha banda que soubo rendibilizar como ninguén todo o referente ao merchandising, son KISS. Está claro que eles, máis que ninguén, tiñan dereito ao seu propio comic book. Foi en 1977 e tras un exitoso concerto no Madison Square Garden de N.E, cando Stan Le (como non) ponse en contacto co cuarteto para negociar a edición do primeiro número de KISS cómics. Como non podía ser doutro xeito, a saída do exemplar estivo plagada de ?gimmicks? moi propios da banda. Como mostra un botón: na portada pódese ler ?Printed in real KISS blood?. Chegáronse a facer sesións de fotos con doutores extraendo o sangue dos membros do grupo que, presumiblemente, utilizouse para debuxar o comic.

O debuxante deste número foi o xenial Steve Ditko, e nesta primeira aventura, Gene Simmons e os seus enfróntanse ao mítico Doutor Doom. Ao ano seguinte chegouse a publicar a segunda aventura da banda e que se supoñía debía dar paso a toda unha serie, pero as diferenzas entre KISS e Stan Le, no referente a contratos e dereitos, deu ao traste co que podería ser a serie máis delirante da historia dos cómics Ou.S.A.

Precisamente, tan só fai uns días, decatábame da noticia de que KISS han fichado por Archie cómics para continuar coa saga que non puido ser. Por suposto, nunca chegase a ter o encanto dos cómics da Marvel.

Quizais só haxa outra banda no mundo co mesmo dereito que KISS a ter o seu propios cómics, e son, está claro, os RAMONES. Aínda que nunca tiveron unha serie periódica, si que gozaron dalgúns capítulos soltos editados a finais dos setenta e mediados dos oitenta, posteriormente recompilados no Box Set do 2005 baixo o titulo Weird Tales of The Ramones. A estética e o estilo dos debuxos facían unha clara homenaxe aos cómics da EC, Tales from the Crypt.

Continuando nos Estados Unidos sería un pecado mortal, para o bo afeccionado ao Comic e ao Rock, non mencionar o nome de Todd Loren. O editor, natural de Detroit, estivo á fronte da editorial independente, Revolutionary comics, na cal deu a luz a serie máis completa, no referente ao Rock, xamais creada. Falo, claro, de Rock ´n´Roll comics, unha serie de cómics books que estivo activa desde 1989 ata 1992. Tratábase de biografías non autorizadas, na súa maioría, por artistas do universo Rock, que adoitaban mostrar o lado máis salvaxe e escuro destes. A serie sempre estivo acusada, non sen falta de razón, de sensacionalismo, e non son poucos os artistas que levaron aos tribunais a Todd Loren, entre eles Guns & Roses e Bon Jovi. Polas páxinas da serie pasaron, con maior ou menor graza, artistas tan dispares como: Bruce Springsteen, Sex Pistols, The Cure, REM, Elvis Presley, Led Zeppelin, KISS, Beatles, Metallica, Madonna, Frank Zappa, Bob Dylan, Rolling Stones, Aerosmith, AC/DC e un longo etc.

Todd Loren morreu asasinado en xuño de 1992 en San Diego, o culpable nunca foi achado e o caso permanece aínda aberto. Quen sabe si foi vítima dalgún dos artistas aos que tanto enfadou.

Ata agora falamos de Estados Unidos, o berce do Rock e do Comic. Pero... Que pasa en Europa? A época dourada do idilio Comic Rock atopámola na década dos 80´s. Corrían novos ventos en todo o referente ao cultural, e en países como Francia e Bélgica aparecían novas revistas cun formato totalmente diferente ao norteamericano e genuinamente europeo. Tratábase de algo radicalmente oposto ao Comic Book, eran revistas de aparición mensual nas que se presentaban historietas en formato serial que non adoitaban ser auto conclusivas. Nelas adoitábanse tratar outros temas, separadamente das historietas de cómics, normalmente dirixidas a adultos, temas de actualidade, libros, drogas, cine e música, moita música.

Eran moitos os debuxantes que elixiron a temática do Rock para as súas historias; Jano co seu personaxe Kebra, Frank Margerin con Lucien e todos os seus amigos Rockers e Punks, pero ninguén soubo captar o espírito do Rock en todo o seu esplendor como o fixo o francés, Serge Clerc.

Nacido na comarca francesa de Loire no ano 1957, comezou a colaborar a principios dos oitenta na revista musical NME, para pasar pouco tempo despois ao persoal da mítica editorial francesa Lles Humanoïdes Asociés. El mesmo, contaba que coñecera a The Cramps coándose nos seus camerinos nun concerto que deron en Paris. Moi ao contrario que o norteamericano Todd Loren, Serge Clerc cultivou a amizade cos seus ídolos musicais e fixo moi boas migas con Lux Interior, Joe Strummer ou Peter Zaremba, para o cal fixo unha portada do seu grupo The Fleshtones.

Pola súa pluma pasaron: Blondie, Dr Feelgood, Eddie The Hot Rods, Cramps, The Clash, Damned... A súa obra tamén foi editada en España en revístaa Metal Hurlant (edición española) e posteriormente recompilada na colección Humanoides.

Por aqueles anos, co boom do novo comic en Europa, España tamén viviu unha época dourada en canto a publicacións, llamémoslas, underground. O Víbora, Cairo, a mencionada versión do Metal Hurlant, Bícame Moito... E pola miña banda si teño que destacar a un autor español que realizou gran parte da súa obra influenciada polo Rock, neste caso Punk, ese foi o catalán Frances Capdevilla, máis coñecido como Max.

Aínda que foi fundador do Víbora e a súa chamada ?Liña Chunga?, as influencias de Max á hora de debuxar miraban aos seus veciños do norte, con claras reminiscencias do comic franco/belga. O seu autentica obra mestra foi, sen dúbida, o seu personaxe Peter Pank. Revisión salvaxe e nihilista do clásico de Disney, no que os nenos perdidos eran unha pandilla de punks e kampanilla unha sorte de Siouxie ninfómana namorada de Peter. Pank viviu durante tres álbumes; Peter Pank, O Licantropunk e Pankdinista, nos cales víase representada toda unha época de excesos e decibelios.

Non podería deixar este pequeno artigo sen falar dun libro altamente recomendable, editado en 1991 pola editorial Casset, titulado Pop Español. O libro abríase cun prologo de Diego Manrique e contiña cancións de bandas da época, levadas ao comic por diversos ilustradores, entre eles: Max, Pere Joan, Vazquez, Gallardo ou Azagra. Os músicos inmortalizados pola tinta foron: Rosendo, Os Rebeldes, A Polla Records, Esplendor Geométrico, Desperados, Coyotes, Malevaje, Sinistro Total, Antonio Veiga, Esclarecidos, Resentir, A Unión, Segredos, Cidade Xardín, 091, Ilegais, Duncan Dhu, Radio Futura e Mecano.